De oceaan oversteek!

Elke ochtend werd ik om 6 uur wakker uit mezelf, een uur voor de rest, ik stapte uit bed ging op het deck zitten keek naar de horizon en zag niks anders dan de zon en water....

Zo begon elke dag, gewoon pure rust. Alleen maar zeilen, water, rust en elkaar. Geen connectie met land, geen problemen van land, geen corona en geen stress. Na de rust van de ochtend werd iedereen wakker en gingen we ontbijten, dan zelfstudie, na zelfstudie lunch, dan natuurlijk happy hour. Daarna hadden we meestal vrije tijd, wat je op de oceaan heel goed kan besteden door te helpen met zeilen of iets anders. Dit was het grootste van de hele reis, de mooiste ervaring, maar toch zal het het kortste blogbericht worden, omdat het een onbeschrijfelijk gevoel is. Het gevoel van geluk, magie en rust die door al je bloed in je lichaam stroomt. Het onverklaarbare gevoel van boven in de mast op de onhandigste positie ooit zitten en even voor je uit kijken en niks anders zien dan water, golven en wind.